بررسی علل ترخیص با رضایت شخصی در اورژانس یکی از بیمارستان های آموزشی شهر تهران در سال ۱۳۹۱

مقدمه: ترخیص با رضایت شخصی، زمانی رخ می دهد که بیمار علی رغم توصیه پزشک، بیمارستان را ترک کند. پژوهش حاضر به بررسی علل ترخیص با رضایت شخصی پرداخته است. روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بر روی کلیه بیماران ترخیص شده با رضایت شخصی از بخش اورژانس مرکز آموزشی- درمانی شهدای تجریش در نیمه دوم سال 1391 انجام شده است. داده ها به کمک چک لیست محقق ساخته که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفته، جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای اسکوئر و تی دونمونه ای مستقل انجام شد. نتا یج: یافته ها نشان داد که از میان سرویس های بخش اورژانس بیمارستان، سرویس جراحی عمومی (4/14 درصد) و پس از آن داخلی (9/11 درصد) و جراحی مغز و اعصاب (9/11 درصد) بیشترین میزان ترخیص با رضایت شخصی را دارا بودند. بیشترین علل ترخیص با رضایت شخصی بهبود نسبی از دید خود بیمار، دوری بیمارستان تا محل زندگی و خستگی از محیط بیمارستان بود. همچنین بین نوع سرویس بخش اورژانس، شیفت های کاری یا درآمد با متغیر ترخیص با رضایت شخصی رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن میزان ترخیص با رضایت شخصی در بیمارستان های آموزشی کشور لازم است ضمن توجه بیشتر به این موضوع به عنوان یکی از موضوعات مورد تأکید در حاکمیت خدمات بالینی در بیمارستان های آموزشی -درمانی کشور ، ارایه خدمات با کیفیت با هدف افزایش رضایت بیمار و کاهش میزان ترخیص با رضایت شخصی در اولویت قرار گیرد.